Autorzy, łącząc tradycję z nowoczesnością oraz teorię interpretacji z praktyką lektury, podejmują kwestie edukacji humanistycznej interdyscyplinarnie, wychodząc znacznie poza obszar dydaktyki literatury i języka oraz szeroko rozumianego kształcenia kulturowego, piszą o wyzwaniach edukacji polonistycznej XXI wieku, przywołują portret współczesnego nauczyciela polonisty — mentora, tutora, merytorycznego opiekuna, kompetentnego i otwartego na zmiany, omawiają zagadnienie kompensacyjnej funkcji zabaw narracyjnych, odnoszą się do kwestii łączących literaturę i historię (także w perspektywie humanistyki zaangażowanej).
Piszą o wspólnocie interpretacji, współczesnym odczytywaniu klasyki literackiej, o potrzebie reinterpretacji, o miejscu i roli poezji w szkolnej edukacji polonistycznej, o pojęciu krajobrazów zadomowienia, o interpretacji dzieł literackich w kontekście politycznych przemian w Polsce, o językowej manipulacji, etyce słowa, kształtowaniu uczuć i dydaktyce wartości, o doświadczaniu intelektualnym związanym z podważaniem wyobrażenia o człowieku jako władcy świata i języka. Odnoszą się także do zagadnienia nowych mediów w edukacji polonistycznej czy stosunkowo nowej inicjatywy edukacyjnej IBL PAN — Olimpiady Literatury i Języka Polskiego dla Szkół Podstawowych.
Tom (Re)konstrukcje edukacji humanistycznej XXI wieku (dydaktyka — literatura — język — nowe media) przygotowany został z okazji jubileuszu pięćdziesięciolecia działalności Zakładu Metodyki Nauczania Języka Polskiego i Literatury i dedykowany jest pamięci jego wieloletniego kierownika — profesora nauk humanistycznych Mieczysława Inglota. Ponadto inauguruje nową serię wydawniczą „Kultura Literacka Dzieci i Młodzieży”, która staje się niejako zwieńczeniem badań prowadzonych przez sześćdziesiąt lat w Instytucie Filologii Polskiej nad dziecięcą literaturą, kulturą i folklorem oraz szeroko pojętą edukacją humanistyczną dzieci i młodzieży.
Powrót
