Studia empiryczne w komunikologii – aczkolwiek już od 70 lat popularne w świecie i, wedle samych badaczy, dające przy sprawdzonej metodologii wyniki bardzo pewne – wciąż jeszcze nie są zbyt popularne w Europie Środkowo-Wschodniej. Głównie z powodów politycznych, ale nie tylko. Także z tego względu, że są to badania drogie i wymagające czasochłonnego wykształcenia całych zespołów badaczy.
Niniejszy tom jest w dużej mierze efektem współpracy polskich badaczy mediów z uczonymi z krajów zachodnich i stanowi próbę przeniesienia tego typu badań na grunt polski.
Część pierwsza tomu zawiera pięć tekstów poświęconych analizie przekazów pochodzących bezpośrednio od tzw. aktorów politycznych – polityków i całych partii. Część druga, kolejnych pięć artykułów, poświęcona jest analizie przekazów medialnych nagłaśniających wydarzenia polityczne, ale przekazów wytworzonych i kontrolowanych przez nadawców, czyli media właśnie.
