Pod względem statusu prawnego Państwową Inspekcję Pracy należy zaliczyć do państwowych organów nadzorczo-kontrolnych w wyspecjalizowanej dziedzinie — przestrzegania przepisów prawa pracy. Można jednak postawić pytanie, czy to formalne ujęcie oddaje w pełni pozycję Inspekcji i odgrywaną przez nią rolę. Nie da się przy tym abstrahować od przesłanek natury historycznej i ustrojowej. Państwowa Inspekcja Pracy ma w Polsce przeszło stuletnią tradycję. Z tego punktu widzenia znamienne jest to, że została ona powołana do życia u zarania Drugiej Rzeczypospolitej i od tego czasu jest trwałym elementem rzeczywistości społeczno-prawnej, co świadczy o tym, jak istotne znaczenie władze niepodległe-go państwa wiązały z jej zadaniami. Ze względów ustrojowych należy uwydatnić podległość Państwowej Inspekcji Pracy władzy ustawodawczej — Sejmowi. Jest to unikatowe rozwiązanie prawne, które wbrew wyrażanej niekiedy krytyce należy ocenić pozytywnie. Jest ono elementem podnoszącym prestiż Inspekcji, pozwalającym na zachowanie przez nią pewnego zakresu autonomii wobec bieżących tendencji politycznych uwarunkowanych orientacją reprezentowaną przez władzę wykonawczą.
Powrót
