Jakie są zasady gry, którą Bolaño prowadzi z odbiorcami swojej prozy? Dlaczego dezorientuje – zwodzi, wybija z przyzwyczajeń, rozbija schematy poznawcze? Monografia Aleksandra Trojanowskiego – „Sztuka dezorientacji. Humor, niejednoznaczność i gra w prozie Roberto Bolaño” pokazuje, że ten techniczny wymiar konstruowania narracji ma znaczenie głęboko etyczne. Bolaño konfrontuje swoich czytelników z problemami moralnymi, politycznymi, ideowymi w taki sposób, że stają się oni bezpośrednio i nieodwołalnie zaangażowani w rozstrzyganie tych dylematów.
Roberto Bolaño (1953–2003) to chilijski prozaik, Latynoamerykanin, Katalończyk z wyboru, nielegalny imigrant, poeta postawangardy, jeden z najważniejszych głosów najnowszej prozy języka hiszpańskiego. Wzbudzał – i wzbudza nadal – zainteresowanie czytelników, krytyków i badaczy na całym świecie. Fascynuje jako postać, której życie uwikłane było w dramatyczne wydarzenia historyczne drugiej połowy XX wieku. Jednak przede wszystkim budzi podziw jako autor dzieła literackiego podejmującego grę o najwyższe stawki i rzucającego wyzwanie czytelnikom, historii i współczesności.
Powrót
