Doktor habilitowany
Ukończył muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim (1995), tam również się doktoryzował (2001) i habilitował (2015). Studia muzykologiczne pogłębiał w Royal Holloway University of London (1993), Uniwersytecie Ferraryjskim (1995), Uniwersytecie Rzymskim La sapienza (1997) i Uniwersytecie Bolońskim (1999). W roku 2002 był stypendystą American Academy in Rome. W latach 2002-2004 jako ricercatore pracował w Dipartimento di storia delle arti visive e della musica na Uniwersytecie Padewskim. W roku akademickim 2004/2005 był adiunktem w nowoutworzonym Zakładzie Muzykologii Uniwerstytetu Wrocławskiego. Od roku 2004 zajmował różne stanowiska w Instytucie Muzykologii Uniwerstytetu Jagiellońskiego. W latach 2008-2012 pełnił obowiązki zastępcy dyrektora ds. studenckich w Instytucie Muzykologii UJ.
Specjalizuje się w historii i teorii muzyki baroku ze szczególnym uwzględnieniem włoskiej muzyki instrumentalnej XVII i XVIII wieku. Za pracę doktorską Sonata na skrzypce solo w siedemnastowiecznych Włoszech, jej forma i technika otrzymał w 2001 roku nagrodę ZKP im. Ks. Prof. Hieronima Feichta. Należy do grona redaktorów naukowych Encyklopedii Muzycznej PWM, jest członkiem Rady Naukowo-Wydawniczej Dzieł Wszystkich Henryka Wieniawskiego.
Powrót
