Justyna Ziarkowska w monograficznym opracowaniu poświęconym surrealizmowi w literaturze hiszpańskiej do 1936 roku ustosunkowuje się do zastrzeżeń niektórych badaczy podważających zasadność używania terminu „surrealizm” w odniesieniu do twórczości poetów i pisarzy hiszpańskich owego okresu. Autorka – jak sama zastrzega – przedstawia surrealizm szeroko, jako „rodzaj wyobraźni, projekt światopogladowy i praktykę estetyczną, która odcisnęła ślad na sztuce XX wieku”. Praca charakteryzuje się wyjątkowymi walorami poznawczymi i umiejscawia hiszpański surrealizm w szerokim kontekście międzynarodowym. Można uznać, że pod wieloma względami jest to dzieło pionierskie w polskim piśmiennictwie.
Powrót
