Monografia na temat jednego z kluczowych aspektów kultury muzycznej Polski lat stalinowskich. Wśród analizowanych w pracy tekstów znalazły się przemówienia partyjnych notabli, protokoły z narad i zjazdów środowiska muzycznego, prelekcje przed koncertami popularyzatorskimi, rozprawy z zakresu estetyki i historii muzyki. Szczegółowemu omówieniu poddane zostały inscenizacje oper Stanisława Moniuszki przygotowane przez Leona Schillera, wystawy muzealne na temat muzyki oraz filmowa superprodukcja socrealizmu — Młodość Chopina Aleksandra Forda.
Do najważniejszych rezultatów przedstawionych w książce badań należy uwypuklenie strukturalnych relacji socrealistycznego dyskursu z dyskursem religijnym oraz awangardowym, a także ukazanie ciągłości i zerwań w dyskursie o muzyce w Polsce.
Powrót
