Pojęciem określającym kreacje kobiece Juliusza Słowackiego jest paradoks. Bohaterki poety doświadczają inicjacji, przechodzą metamorfozy, w ich dramatyczne przedstawienia wpisane są pierwiastki anielskie i demoniczne. To bogobojne morderczynie, niewinne zbrodniarki, szlachetne zdrajczynie. Twórca Balladyny przedstawia postacie niejednoznaczne, hermetyczne. Walczące o swoje miejsce, swój głos zarówno w sferze prywatności, w tradycyjnych rodzinnych i społecznych rolach oraz w przestrzeni publicznej — jako królowe, prorokinie, duchowe przewodniczki wspólnoty.
Powrót
