Druki ulotne i okolicznościowe jako źródła do badań dziejów i kultury Dolnego Śląska lat 1945–1956

Polacy zmuszeni pojałtańskim porządkiem lub innymi następstwami tragedii lat 1939–1945 do organizowania nowego życia na Dolnym Śląsku budowali tu powojenną egzystencję, czerpiąc wiadomości, śledząc wskazówki, nakazy z treści druków ulotnych i okolicznościowych. Te specyficzne dokumenty, ważne środki komunikacji, narzędzia kultury tworzą w dolnośląskich humanistycznych bibliotekach naukowych oraz zbiorach archiwalnych obszerne i różnorodne grupy źródeł, dzięki którym można badać oraz rekonstruować wszelkie aspekty regionalnego życia społecznego: od symbolicznego początku przejęcia władzy we Wrocławiu przez prezydenturę Bolesława Drobnera do ważnego w historii Europy Środkowo-Wschodniej oraz Polski przełomowego roku 1956. Wydawnictwa efemeryczne, stanowiące początkowo pierwsze i jedyne dostępne w języku polskim nośniki przekazu, tworzyły od kwietnia 1945 roku krajobraz medialny Dolnego Śląska oraz były w nim obecne z różnym natężeniem w ciągu całego analizowanego w pracy okresu 1945–1956. Niniejsza praca stanowi pierwszą próbę rozpoznania, zbadania i opisania całego zasobu dokumentacji efemerycznej wytworzonej na Dolnym Śląsku w latach 1945–1956 oraz ukazania jego faktograficznego bogactwa w świetle wielu aspektów życia kulturalnego, społecznego, politycznego Dolnego Śląska.