Doktor habilitowany
Z Uniwersytetem Wrocławskim związany od momentu ukończenia studiów, ale miał ponadpięcioletnią przerwę indyjską, kiedy uczył w Uniwersytecie Delhijskim. Jednym z plonów tego pobytu stał się pierwszy podręcznik do nauki języka polskiego w hindi, którego jest współautorem. Przywiózł też mnóstwo zdjęć, ale rzadko je pokazuje. Przez rok doradzał ambasadorowi RP w Indiach Krzysztofowi Mroziewiczowi w sprawach nauki i kultury, organizując tam m.in. festiwal Polish Autumn India 2000, w czasie którego zaprezentowano tam po raz pierwszy Witkacego, Grotowskiego, Scenę Plastyczną KUL czy zespół Koniaków. Zajmuje się sztukami widowiskowymi, gdyż tylko tam dochodzi do bezpośredniego kontaktu twórcy i odbiorcy, aktorów i publiczności, człowieka z człowiekiem oraz tylko tam dzieło powstaje za każdym razem na naszych oczach. Wzrok tracił, redagując artykuły w kwartalniku „Notatnik Teatralny”, z którym współpracował w latach 1994-2017, a potrzebny dystans praktyczny do teorii sztuk widowiskowych zdobywał jako kierownik literacki Teatru Polskiego we Wrocławiu w latach 2006-2016. Od września 2016 roku związał się z Teatrem Polskim – w podziemiu. W sezonie 2016/2017 roku z radością współpracował także z Teatrem Żydowskim w Warszawie. Otwarty na odmienność i różnorodność, ciekawy świata i ludzi, pobłażliwy dla ich słabości, ale nietolerujący słabości teatru. Lubi podróże – wreszcie spełnił marzenia o Ameryce Południowej i Japonii (ostatnio odwiedził Chiny), długie spacery i koty. Nowa podróżnicza fascynacja to Afryka, zaczęła się od Senegalu – „kraju uśmiechniętych ludzi”.
Powrót
